Najpopularniejszy kwiat PRLu, a zwłaszcza lat 70. i rządów Gierka, gdy stanowił 70% rynku kwiatów. Osoby zajmujące się handlem goździkami należały wówczas do elity finansowej. Początkowo goździki wręczano przede wszystkim na imieniny i Dzień Kobiet, z czasem zaczęto je wykorzystywać do tworzenia wieńców na święta państwowe, co zmniejszyło ich popularność podczas osobistych okazji. Co więcej, święto Dnia Kobiet, które nieodłącznie kojarzyło się z goździkami wręczanymi kobietom w zakładach pracy, stało się sposobem na szerzenie komunistycznej propagandy. Wpływało to na wizerunek samego kwiatka, stopniowo wypieranego przez róże. Duża część goździków przeznaczana była na eksport, zwłaszcza do ZSRR, co zaczęło ulegać zmianie wraz z upowszechnianiem kwiatów sprowadzanych z Zachodu.