Eksponat związany z tak zwaną reglamentacją żywności – odgórnym przydziałem żywności ustanawianym przez państwo, stanowiącym konsekwencję ówczesnej gospodarki niedoboru. W PRL reglamentacja obowiązywała trzykrotnie: w okresie bezpośrednio po wojnie (1944-49 następnie 1951-53) oraz ponownie w latach 1976-1989. Kartki określały ilość podstawowych produktów spożywczych oraz higienicznych, które każdy obywatel mógł zakupić w danym miesiącu (obowiązywały między innymi kartki na mięso, cukier, masło, mąkę, kaszę, czekoladę czy alkohol). Ilość przydzielanych towarów zależała od wieku, stanu zdrowia i miejsca zatrudnienia.