Telefony nie tylko były wówczas drogie, lecz również na zgodę na zakup trzeba było czekać wiele lat. Posiadanie ich więc w domu stanowiło rzadkość, dlatego też większość ludzi korzystała z budek telefonicznych. Funkcjonujące wówczas telefony, jeśli już komuś udało się go dostać, były najczęściej czarne, wykonane z ebonitu ze słuchawką podłączoną do telefonu skręconym kablem i obrotową tarczą z numerami na środku. Jakkolwiek ebonitowe telefony przeszły już do historii, to możemy odnaleźć ich ślad w języku – nadal mówimy, że „wykręcamy numer” czy też „rzucamy słuchawką”.