Wózek z czasów PRL był duży, nieporęczny, a dziecko korzystało z niego przez okres kilku lat – jeden wózek spełniał często zarówno funkcję wózka głębokiego, jak i spacerówki. Ekonomia niedoboru powodowała, że w chwili, gdy wózek stawał się już niepotrzebny przekazywano go innym osobom bądź też czekał na kolejne pokolenie. Wspomnienie z czasów Polski ludowej przywołuje na myśl wózek w kształcie gondoli, wyposażony w resory, ciężki, kanciasty, pokryty ceratą, lecz mimo wszystko solidny i służący w dobrym stanie przez wiele lat.